El principio

Heeeeeey!

Hier ben ik eindelijk om jullie te laten weten hoe het hier allemaal gaat!!! De reis naar Ecuador verliep met wat vertraging maar was best wel aangenaam. In Zaventem hebben we (Stijn (mijn reisgenoot, ook laatstejaars gnk) en ik) in ons vliegtuig 4uur aan de grond gestaan vanwege de sneeuw en staking van onze vliegtuigmaatschappij Iberia. Het gevolg hiervan was dat we in Madrid onze aansluiting gemist hebben:-S Heel veel mensen die die dag naar Zuid-Amerika gingen hadden hun vlucht gemist. Uiteindelijk kregen we gratis overnachting en eten in een hotel in Madrid. Wel wat leuke mensen leren kennen (2 oudere avonturier-madammetjes , iemand die voor artsen zonder grenzen naar Colombia ging…)

De volgende dag dan om 12u in Madrid vlucht naar Guayaquil met tussenlanding in Quito. Landing in Quito heel spectaculair; je landt als het ware in de wolken… wegdroommomentjes plus plus… ’s Avonds nachtje in Guayaquil (30° graden; die ijskoude douche deed zoooo deugd; kunnen jullie nu waarschijnlijk moeilijk inbeelden daar in het koude België) geslapen en dan op woensdag een 4 uurdurende busrit richting Cuenca. Traject naar Cuenca was echt indrukwekkend! Heel gevarieerd: van heel groene rijstvelden, mango- en bananenplantages tot Andes met zeer wisselende vegetatie…. Mooi mooi!

Ecuador bestaat uit 4 grote delen: la Costa (kust), la Sierra (Andes-gebergte), el Oriente (Amazone-gebied in het oosten) en las Islas Galápagos . Cuenca ligt in het Zuiden van de Sierra en is een koloniale stad die tot werelderfgoed behoort. We logeren bij een Zuid-Amerikaanse vrouw van wie haar kleindochter een relatie heeft met een Belgische bio-ingenieur. In ons huisje leven ook nog haar kleinzoon, Mieke ( een Belgische psychiatrisch verpleegkundige die stage doet in de jeugdgevangenis van Cuenca: interessant voor mij natuurlijk), Stijn, ik en binnenkort ook 2 studenten uit Oostenrijk. Ik vind het wel leuk met zoveel leven in huis. De sfeer is er heel gemoedelijk. Het voelt allemaal nog wat vreemd aan hoor: de sfeer, de lucht, de hoogte… maar het begint te wennen. Ik voel me wel enorm bekeken hier: een blonde reuzin:-D Als ik met Stijn rondloop laten de mannen me gerust maar alleen…dat is toch wat lastig. Maar ze zijn vriendelijk en niet te opdringerig zoals in Marroko bijvoorbeeld.

Donderdag gaan kennismaken in het ziekenhuis. Was wel een shock in begin :-s Nogal confronterend hoe sommige dingen eraan toe gaan. Maar uiteindelijk zijn sommige dingen ook modern: internetzaal, bibliotheek...Stageplan hebben we vastgelegd. Schema als volgt: in januari: 3 weken pediatrie, februari: 3 weken verloskunde en gynaecologie en 1 week vakantie en maart: 3 weken huisartsgeneeskunde met nog 1 week vakantie. Voor huisartsgeneeskunde gaan we normaal 3 weken werken in een gezondheidscentrum in Macas (een stadje in het Amazonegebied.) Dokters zijn heel vriendelijk en geven elkaar een kus als ze elkaar tegenkomen:-D

Nog enkele fotootjes:

foto 1 Op weg naar het ziekenhuis. Was niet geposeerd hoor:-)

foto 2 In mijn kamer

foto 3 De living met kerstboom en reuze kerststal. Schattig! Kon de foto niet draaien:-(

foto 4 Ons huisje (hetgene met de blauwe gordijntjes) aan de rivier Tomebamba. We wonen vlakbij het centrum en een kwartiertje te voet van het ziekenhuis.